جراحی و درمان درد روده باریک

سرطان روده کوچک

روده ی کوچک و یا روده باریک ، در بین معده و کولن قرار دارد. عملکرد اولیه ی آن هضم و جذب ریز مغذی هاست. روده ی کوچک بیش از ۷۰ درصد طول و ۹۰ درصد سطح دستگاه معده ای – روده ای را تشکیل می دهد.
تومورهای بدخیم ( سرطانی) روده ی کوچک عبارتند از:

• آدنوکارسینوم
• کارسینوئید
• تومور استرومال معده ای – روده ای
• لنفوم

و سرطانی که از سایر نواحی بدن به این محل سرایت کرده باشد ( متاستاز داده باشد).
تمامی این تومورها توانایی این را دارند که به دیواره ی روده تهاجم کنند، و به سمت گره های لنفاوی مجاور بروند و به اندام های دوردست پخش شوند و متاستاز دهند.
در کشور های پیشرفته و صنعتی، آدنوکارسینوم بیشتر دیده می شود و در کشوره های در حال توسعه بیشتر لنفوم دیده می شود.
علائم التهاب روده

مانند سایر بیماری‌های مزمن، در بیماری التهاب روده (IBD) بیمار دوره‌های افت و خیز بیماری را تجربه می‌کند. با شدت گرفتن بیماری علائم ظاهر می‌شوند، با تخفیف علائم گفته می‌شود بیماری فروکش کرده و با ناپدید شدنِ علائم، سلامتی بازگشته است. علائم التهاب روده می‌توانند خفیف تا شدید باشند و شدت علائم معمولا به این بستگی دارد که بیماری کدام بخش از دستگاه گوارش را درگیر کرده باشد. علائم IBD عبارت است از:

• گرفتگی و درد شکمی؛
• اسهال که ممکن است خون‌آلود باشد؛
• احساس فوریت شدید برای دفع؛
• تب؛
• کاهش وزن؛
• کاهش اشتها؛
• کم‌خونی فقر آهن که در اثر از دست دادن خون ایجاد شده باشد.
• بیماری‌های التهابی روده، به خصوص کولیت اولسراتیو، خطر ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ را افزایش می‌دهند. IBD همچنین می‌تواند روی دیگر اندام بدن اثر بگذارد؛ برای مثال، فرد مبتلا به بیماری‌های التهاب روده ممکن است دچار التهاب مفصل (آرتریت)،

مشکلات پوستی، التهاب چشم، اختلالات کلیوی و کبد یا از دست دادن بافت استخوانی شود. مشکلات مفصلی، چشمی و پوستی اغلب در کنار یکدیگر بروز پیدا می‌کنند.

تشخیص بیماری التهاب روده
پزشک IBD را بر اساس علائم شما، همچنین آزمایش‌ها و تست‌هایی که درخواست می‌کند، تشخیص می‌دهد. این تست‌ها و آزمایش‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
آزمایش مدفوع
نمونه‌ی مدفوع فرد برای رد کردن دلایل میکروبی، ویروسی یا انگلی که موجب اسهال می‌شود به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. همچنین، مدفوع برای یافتن ردی از خونی که نمی‌توان آن را با چشم غیرمسلح دید بررسی می‌شود.
آزمایش شمارش سلول‌های خونی (CBC)
یک پرستار یا تکنسین آزمایشگاه از خون فرد نمونه‌ای می‌گیرد که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. افزایش گلبول‌های سفید خون احتمال وجود التهاب را مطرح می‌کند. و اگر خون‌ریزی شدیدی در بدن وجود داشته باشد، سطح گلبول‌های قرمز خون و هموگلوبین کاهش می‌یابد.
آزمایش‌های خونی دیگر
الکترولیت‌ها (سدیم و پتاسیم)، پروتئین، و نشانگر‌های التهاب مانند سرعت ته‌نشین شدن گلبول‌های قرمز (ESR) و پروتئینِ واکنشیِ سی (CRP: C-reactive protein) ممکن است برای بررسی شدت بیماری درخواست شوند. ممکن است در بیماری کولیت اولسراتیو سطوح آنتی‌بادی سیتوپلاسمی ضدنوتروفیلی دور هسته‌ای (pANCA: Perinuclear antineutrophil cytoplasmic antibody) افزایش پیدا کند.
همچنین ممکن است پزشک تست‌های مخصوص بیماری‌های منتقل‌شده از راه آمیزش را هم درخواست کند.

درمان

________________________________________
روش‌های گوناگونی برای درمان سرطان روده کوچک وجود دارد که بهترین آن‌ها با توجه به نوع تومور، مرحله سرطان و وضعیت سلامت عمومی بیمار انتخاب می‌شود. متخصص آنکولوژی (سرطان شناسی) برنامه درمانی مناسب را با در نظر گرفتن عامل‌های فوق و ترجیح بیمار انتخاب می‌کند.

• جراحی: چنانچه امکان انجام جراحی وجود داشته باشد، بهترین نتیجه از درمان به دست می‌آید. عملی با حداقل تهاجم برای برداشتن تومور و بافت‌های آسیب‌دیده اطراف انجام می‌شود. جراح با توجه به بزرگی و محل تومور دو بخش روده کوچک را پس از خارج کردن غده به هم وصل می‌کند یا بای‌پس انجام می‌دهد و بخشی از روده را از مسیر فرایند گوارش کنار می‌گذارد. روده پس از انجام هر یک از دو روش عملکردی طبیعی خواهد داشت.
• شیمی‌درمانی: شیمی‌درمانی سلول‌های سرطانی تومورها و منتشر شده در دیگر بخش‌های بدن را هدف قرار می‌دهد. شیمی‌درمانی پس از جراحی به منظور از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده و متوقف ساختن پخش شدن سرطان انجام می‌شود.
• پرتودرمانی: پرتودرمانی در موارد نادر به منظور هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های سرطانی یا تسکین علائم انجام می‌شود. پرتودرمانی را می‌توان با استفاده از اشعه‌های ایکس با انرژی بالا به صورت خارجی انجام داد، البته با به کار بردن سوزن یا سیم حامل مواد رادیواکتیو به داخل یا نزدیک سلول‌های سرطانی می‌توان درمان را در داخل بدن انجام داد.